ဒီစကား
\\\\\\\\\\
စံုေထာက္၀တၳဳေတြကို ဘာေၾကာင့္ လူအမ်ား ႏွစ္သက္ၾကပါသလဲ။ ကြ်န္မလည္း စံုေထာက္၀တၳဳပရိသတ္ ထဲမွာ ပါပါတယ္။ ပထမဦဆံုး စံုေထာက္၀တၳဳမ်ားနဲ႔ ကြ်န္မထိေတြ႕ခဲ့စဥ္က အသက္ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္က ကြ်န္မတို႔နဲ႔ အတူေနၿပီး တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့ အစ္မ ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္က တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာ အတန္းမွာ စံုေထာက္ၾကီး ရွားေလာ့ဟုမ္း ပံုၿပင္ေတြ သင္ရပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ဒုတိယတန္းႏွစ္ သာမန္ အဂၤလိပ္စာ အတန္းပါ။ ဂုဏ္ထူးတန္း မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္မွဳ အေတာ္ၿမင့္ပါလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ကြ်န္မက ၁၀ႏွစ္ဆိုေတာ့ ေလးတန္းပါ။ အဂၤလိပ္စာ ဖတ္တတ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အစ္မ ေလ့လာရတဲ့ ရွားေလာ့ဟုမ္း ပံုၿပင္ေတြ ဖတ္ႏိုင္တဲ့ အဆင့္မရွိေသးပါဘူး။ ဒီပံုၿပင္ေတြကလည္း မူရင္းအတိုင္းပါ။ လြယ္ေအာင္ ၿပန္ေရးထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အစ္မက ဖတ္ၿပီး ဇာတ္လမ္းေတြ ကိုေၿပာၿပပါတယ္။ နားေထာင္လို႔ သိပ္ကို ေကာင္းတာပဲ။ အဲဒီကစၿပီးကြ်န္မ စံုေထာက္၀တၳဳ ေတြ အစြဲၾကီး စြဲသြားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေနာက္တစ္ႏွစ္ ေလာက္အတြင္းမွာ ရွားေလာ့ဟုမ္း ပံုၿပင္ အခ်ိဳ႕ကို ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္ကေလးကို ကြ်န္မႏွစ္သက္လြန္းလို႔ ေမေမ့ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးက ကြ်န္မအတြက္ ၀ယ္ေပးထားတာ ယခုအထိ ရွိပါေသးတယ္။
ဘာေၾကာင့္ စံုေထာက္၀တၳဳေတြဟာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူတစ္ဦး နဲ႔ တစ္ဦး အၿမင္ခ်င္း ေတာ့ တူမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္မအတြက္ ကေတာ့ ပေဟ႒ိ တစ္ခုရဲ႕အေၿဖကို ရွာတဲ့ၿဖစ္စဥ္ကို ႏွစ္သက္တာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ၀တၳဳကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဘယ္သူူက လုပ္တာလဲဆိုတာ ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္စဥ္းစားသြားရတာ သိပ္အရသာ ရွိတာပဲ။ ကြ်န္မ ရွားေလာ့ဟုမ္း ပံုၿပင္ေတြကို စၿပီးသိခဲ့ ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီပံုၿပင္ေတြကို ၿမန္မာမွဳၿပဳထားတဲ့ ဆရာၾကီး ေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ စံုေထာက္ၾကီး ဦးစံရွားကို အေၿခခံတဲ့ ဦးရွံစား ဟာသကာတြန္းဇာတ္လမး္ေတြ အေတာ္ေခတ္စားပါတယ္။ ဦးရွံစားနဲ႔ တပည့္ေက်ာ္ ဦးဒိန္းေဒါင္တို႔က ေထာက္လွမ္းလိုက္တိုင္း တလြဲၿဖစ္တတ္တာမို႔ စံုေထာက္ၾကီးက “မွားတဲ့ အခါလည္း မွားေပမေပါ့” လို႔ ေရရြတ္ရတာ အခါေပါင္း မ်ားစြာ။ “မွားတဲ့ အခါလည္း မွားေပမေပါ့” ဆိုတာ ကေလး၊ လူၾကီးမေရြး အဲ့ဒီအခါက လက္သံုးစကားပါပဲ။ ကြ်န္မလည္း ဖတ္တဲ့ စံုေထာက္၀တၳဳဇာတ္လမ္း နိဂံုးဟာ ကိုယ္မွန္းထားတဲ့ အတိုင္းမၿဖစ္ရင္ “မွားတဲ့အခါလည္း မွားေပမေပါ့” ဆိုၿပီးၿပံဳးရပါတယ္။
စံုေထာက္၀တၳဳေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေနာက္ဆံုး အေၿဖကိုမွန္းတဲ့ ေနရာမွာ အေတာ္အတန္ၿမင္လာပါတယ္။ ေမးပါမ်ားစကားရ ဆိုသလို ဖတ္ပါမ်ားေတာ့လည္း အေၿဖရလာတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒီအေၿဖကို ရွာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတာ့ စိတ္ကို ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္ထဲ လံုး၀ၿမွဳပ္ထားႏိုင္တာေၾကာင့္ အၿခားအာရံုေတြ ေမ့ထားလို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေၾကာင့္ စံုေထာက္၀တၳဳေတြ ႏွစ္သက္ၾကတာ လားလို႔လည္း စဥ္းစားစရာၿဖစ္ရပါတယ္။ ဖြ႕ံၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ေလဆိပ္၊ ရထား ဘူတာ စတဲ့ ေနရာေတြမွာ စာအုပ္ဆိုင္ေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ခရီးသြားရင္း အပ်င္းေၿပဖတ္ဖို႔ စာအုပ္၀ယ္သူေတြလည္း မ်ားပါတယ္။ စံုေထာက္၀တၳဳေကာင္း တစ္အုပ္ရၿပီးဆိုလို႔ကေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္းမသိ။ ခရီးက ၿပီးသြားေလရ႕ဲ။
စံုေထာက္ ၀တၳဳဖတ္ပံုဖတ္နည္းကလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူၾကပါဘူး။ အခိ်ဳ႕က စာအုပ္မခ်တမ္း အသည္းအသန္ အေၿဖသိခ်င္ေဇာနဲ႔ ဖတ္ၾကရဲ႕။ စာမ်က္ႏွာေတြ ေက်ာ္ၿပီး နိဂံုးပိုင္းကို တန္းဖတ္တဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ထမင္းဆာလြန္းလို႔ စားေနတဲ့ ဟင္းအရသာမခံႏိုင္ဘဲ ပလုတ္ပေလာင္း အၿမန္ႏွဳန္းနဲ႔ စားသလိုပါပဲ။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ေအးေအးေဆးေဆး နိဂံုးေရာက္ဖို႔ မၾကာၾကာေအာင္ ဆဲြဖတ္တာလည္းရွိပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အေရးအသားလည္းေကာင္း၊ ဇာတ္လမ္းလည္း တကယ္ေၿပာင္ေၿမာက္တဲ့ စံုေထာက္၀တၳဳ ပံုၿပင္ေတြဆိုရင္ လက္က မခ်တမ္း၊ ဆက္တိုက္ဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကနဦးကတည္းက အေၿဖကို သိႏိုင္တဲ့ ၀တၳဳေတြဆိုရင္ အဆင့္မမီလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဆက္မဖတ္ ေတာ့ပါဘူး။
စံုေထာက္၀တၳဳနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘာဆိုင္သလဲလို႔ အခ်ဳိ႕က ေတြးေနပါလိမ့္မယ္။ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လိုအေၿဖေပၚမလဲဆိုတာ တြက္ဆဖို႔ ခက္တဲ့ ေနရာမွာ ေတာ့တူပါတယ္။ စံုေထာက္ေက်ာ္ေတြ ဆိုရင္ အေၿဖမွန္ကို ရွာေတြ႕ၾကတာပါပဲ။ ဘယ္လိုရွာေတြ႕ၾကလဲ ဆိုရင္ေတာ့ ရိုးရိုးပါပဲ။ လံု႔လ၊ ၀ီရိယ၊ ပညာနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေကာင္း၊ တပည့္ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေအာင္ၿမင္ၾကတာပါ။ အေၿဖမွန္မရခင္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ၿဖစ္ႏိုင္ေၿခ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို စဥ္းစားရပါတယ္။ စံုေထာက္ ၀တၳဳ ဖတ္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာမွာ အဓိက မတူညီတဲ့ အခ်က္ၾကီး ႏွစ္ခ်က္ရွိတယ္။ ပထမကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ စံုေထာက္၀တၳဳဖတ္တာက စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ အပန္းေၿဖတဲ့ သေဘာပါ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ေလးေလးနက္နက္ အပင္ပန္းခံ လုပ္ရမွာပါ။ ဒုတိယ မတူညီမွဳကေတာ့ စံုေထာက္၀တၳဳေတြရဲ႕ နိဂံုးကို စာဖတ္သူက ဆံုးၿဖတ္လို႔ မရပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာ က်ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ဇြဲ၊ လံု႔လ၊ ၀ီရိယ၊ ပညာ၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ တပည့္ ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အေၿဖေပၚေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
No comments:
Post a Comment