စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ဆုတ္ၿဖဲလိုက္ေတာ့
ဒီဇင္ဘာကို ငါေတြ႕တယ္ …။
ႏွင္းေတြ . . . ႏွင္းေတြ
ေျမျပင္ေပၚ အလုအယက္ခုန္ဆင္းေနလိုက္ၾကတာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တစ္စံုတစ္ခုကေန
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကသလိုမ်ိဳး။
ပ်ံလႊားငွက္ေတြလည္း
အုပ္စုဖြဲ႕ ပ်ံသန္းလာၾကေလရဲ႕ …။
ညည္းတြားသံသဲ့သဲ့
ေလႏွင့္အတူ ေမ်ာလြင့္လာတယ္ ..
ကံေကာင္းခြင့္မရ႐ွာတဲ့
အဆိပ္သင့္ မက္မုန္ပြင့္မ်ားအတြက္ေတာ့
ဒီေဆာင္းဟာ ..ခါးသက္ေနေရာ့မယ္ …။
ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ ..
ေဆးစက္ေရာင္စံုခ်ယ္သ
ေပ်ာ္စရာ ..ပြဲေတာ္ညမ်ား
ဝတ္႐ံုလႊာ ပါးပါး .. ဆံမွ်င္စ ဖါးလ်ား
အနမ္းတို႕ လန္းစြင့္ဝင့္ျြကား ..
အားလံုးလည္း မူးယစ္ရီေဝ ..
ေျခေထာက္ေတြ … ပ်ံသန္းေနလိမ့္မယ္ …။
တစ္ခ်ိန္က
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးေတာင္မွ
မွဳန္လို႕မွိဳင္းလို႕ … ဒီဇင္ဘာဟန္ေဆာင္လို႕…။
ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့နာရီ
ေစ့ေရာက္ခဲ႕ျပန္ၿပီ …။
ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ဂီတနဲ႕
ေအးစက္စက္ ခရစၥမတ္ည
လေရာင္တစ္စြန္းတစ္စက်ေနတဲ့
ဝက္သစ္ခ်ပင္အိုႀကီးရဲ႕ေအာက္
ခ်စ္တဲ့သူေရ
ဒီႏွစ္လည္း ..တစ္ေယာက္တည္း
ေစာင့္ေမွ်ာ္လြမ္းရစ္ေပဦးေတာ့ …။
စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ဆုတ္ၿဖဲၿပီး
ဒီဇင္ဘာကို ငါေမ့မယ္ …..။
တာရာမင္းေဝ
